بازگشت
پیام به رفقا وهمرزمان عزیز !
جلیل پرشور جلیل پرشور

    این حقیقت است که اکثریت قاطع رفقا ودوستان واقعی ما ازطولانی  شدن زمان بی سرنوشتی، بی اتفاقیها ، فرکسیون بازیها  وفعال بودن محافل شخصی سیاسی که بیشتر به شب نشینی ها و میله های فامیلی ودوستانه شباهت داشتند تا بیک سازمان سیاسی ، جدًا خسته شده اند وهر کدام دراذها ن وافکار پراز تشویش شان جلسات وگردهم آیی های بزرگ وحدت طلبانه وصمیمانه را ترسیم نموده و عده ای خطابه های ذهنی نیز دراین محافل رویایی ایراد میکنند.                                                                                                                   بعد از آنکه تعدادی از یاران قدیمی ما با مساعد شدن شرایط ، احزابی را بنامهای مختلفه راجستر وفعال ساختند وجذب وجلب در بین رفقای قدیمی را آغاز نمودند، تعدادی از رفقا به دلایل مختلفه ، عضو یت احزاب مذکور را قبول نکرده اند، و بنا به وابستگی به نهضت میهنی ویا گروه های دیگری که تحت نام حزب وطن، حزب دموکراتیک خلق افغانستان ،  حلقات منتظر،افراد دل سرد ، آزرده از اشخاص ، ناراض ازعمل کردهای سیاسی وتشکیلات بازی های این وآن گروه وافراد،دلسرد ودل زده از مبارزه، رفقاییکه گویا سوالات مختلفهً شان تا حا ل بی جواب مانده است ، رفقایی که با شرکت وفعا ل شدن بعضی حزبی های سوال برانگیزدرمقامات گروه ها واحزاب رفیق مخالفت دارند، رفقای که به  ایدولوژی  وتفکر  سوسیالیستی سنتی وعلمی اعتقاد دارند وآنرا یگانه راه حل مشکل مردم ووطن میدانند، تعدادی از رفقای کادر و بعضی ازمقامات ارشد دیروزکه د یگر راه حل را در وجود اید ولوژی ها ومبارزات سیاسی طبقا تی دیروز سراغ نمی کنند وراه حل معضلات ودشواری های موجود وطن ومردم ما را  را در حل قضایای ملی ، زبانی ومنطقوی میدانند ودر این زمینه مقاله نویسی وشعر سرایی مینمایند  تاهنوز باقیمانده اند که تعداد زیادی از ایشان در تعین سرنوشت وفعال شدن  شان در میدان مبارزه علاقمند جدی دارند ولی متحد نیستند.                                 قابل یاد آوریست که تعدادی از رفقای خوب دیروز که بنابر دلایلی که نزد خوددارند وحتما ً روی آنها حساب وتکیه میکنند در هیچ نوع حرکت  واقدامی که تا حال صورت گرفته ابراز علاقمندی در مشارکت ننموده وتنها انتقاد میکنند، خرده گیری مینمایند واستحقاق شایسته برای خود از طریق دموکراسی ویا فيصله وتضمین قبلی  غیر دموکراتیک در مقامات آینده میخواهند وآنرا پیش شرط تفاهم ،مشارکت وتقارب خود با این فرد ویا آن گروه تشکیل شده ویا درحالت شکل گیری میدانند.                                                   

   من با تمام اخلاص به همه رفقای عزیزی که گویا تعین سرنوشت شده اند ویا در لیست دومی وسومی قراردارند،خاطر نشان میسازم که بدون صحبت، مشاجره های معقول وسود مند بدون مشارکت در جلسات وگردهم آیی ها، شنیدن نقاط نظر فعالان گروه ها وتشکیل ها وبدون ابراز نظر نمودن آزاد ودموکراتیک سازنده  در کلیه موارد سیاسی ، تیوریک وتشکیلاتی نمیتوان به اهدافی نایل شد که نزد هرکدام ما از اهمیت خاص برخوردار است.             

  از آنجاییکه جدی ترین ومشکل ترین قضایا وپرابلم های جهانی وملی را در دیروز وامروز از طریق نشستها وگفتگوهای دوستانه حل میکنند ، ما چرا این مشکلات رفیقانه ونه دشمنانهً مان را نمی توانیم  از راه های ساده ، با نیات رفیقانه  وبا حرمت  واحترام متقابل  که یقین یا اعتماد متقابل را ببار خواهد آورد ویا راه هر کدام ما مشخص خواهد شد حل نماییم وبه نتیجهً مطلوب برسیم ، در حالیکه هرکدام ما عالمی از نظریات وپیشنهادات خوب وکاری داریم که به یقین بحال امروز وآیندهً  مشترک ما که همان مبارزه بخاطر ترقی، دموکراسی و رفاه  زحمت کشان وطن است جداً مفید تمام خواهند شد .                                                             

  باور ما اینست که هیچ کسی بزور در جهتی کشانیده شده نمیتواند تا رنگ شده و بعدًارها شود، امروز، زمان دیگر است وچشمان همه باز است وهر کسی مصلحت ، منفعت وآرامش وجدانی وسیاسی خودرا بسیاربساده گی وآزادانه جستجو،تشخیص،انتخاب وتعین میتواند،عقیدًه ما اینست که با خانه نشستنها مشکلات ما حل نمیگردد ، رفقای دارای احساس مسوولیت های بزرگ اخلاقی ، سیاسی وحزبی باید در حدود توان در کلیه جلسات احزاب رفیق ودوست مان   اشتراک فعال نمایند ونقاط نظر سازنده ووحدت طلبانه ً شانرا صادقانه به اطلاع همرزمان شان برسانند.                    

                    اگر تصمیی بمبارزهً مشترک وادای دین ملی از طریق مبارزهً سیاسی متحدانه وجود دارد باید باهم برویم ، به تنهایی ویکه تازی هیچ دست آوردی نصیب هیچ کدام ما نخواهد شد، تجارب مبارزات گذشته بیانگر این حقیقت است که هروقتی باهم بودیم ومتحد ، پیروز بودیم وموفق، ولی همه بد بختی ها ودشواری های ما زادهً بی اتفاقیها، خود خواهی ها وعدم ارزش دادن بخواسته های معقول رفقا ومتحدین ما ، عدم توجه به ارزشمندی ،فهم ،تقوا،تجارب وصداقت رفقا به حزب وآرمانهای وطنپرستانهً مشترک ما بوده ومی باشد که باید هر گز تکرار نشوند چون با تکرار نواقص وکمبودها جفای ابدی به ا هداف وادعاهای ما صورت میگیرد.               

      بلی برای یکعده از رفقا ، شرکت در جلساتی که از ایشان دعوت نشده بسیار سخت ودشوار است ولی مرا عقیده بر اینست که بسیار سخت نگیریم وبا ابتکار ،صمیمیت، پیشگام شدن وشهامت وطنپرستانه در مسایلی که به دیروز ما، به حزب مشترک ما به اهداف وطن پرستانه وانسانی ما ، به فداکاری های مشترک ما، خاصتا ً بقربانیهای کم نظیر شهدا ، معلولین، بیوه ها ویتیمان، نظامیان وافراد ملکی حزبی وغیر حزبی حاکمیت گذشته ومتعلق بتمام وطن پرستان دیروز وامروز وطن ما افغانستان عزیز،تعلق دارند ابراز نظر کنیم ودر جلسات وگرد هم آییهای شان اشتراک نماییم تا این عمل باعث تقارب وجوشش مجدد رفیقانه شود. هیچ کس در خانهً خودش دعوت نمیشود تمام خانه های را که رفقای ما جدیدا ًاعمار کرده اند ویا در صدد اعمار آن هستند خانه های مشترک ما اند ویا خانه های اند که در ملکیت وزمین پدری  ومادری ما ساخته شده وسند وقبالهً آن به نام افراد واشخاص صادر نگردیده است.   

                   پس در این صورت باید رفقای که بیشتر دل شان بحال حزب واندیشه های تابناک ملی  وطن شمول ووطنپرستانهً مدافع تمام مردم وگروه های قومی، زبانی ، منطقوی،مذهبی  وهمهً زحمت کشان افغانستان می سوزد باید بیشتر فعال شوند ، بیشتر احساس مسوولیت نمایند، فداکاری کنند وقربانی بدهند. باییست این گروه رفقا به پل های واقعی ارتباط در بین همفکران مبدل گردند نه آنکه وسیله ومواد انفجاری ای شویم که آخرین پلها ورشته های ارتباط وتفاهم را  نابود وتخریب کنیم. باید در بیان اهداف خودصریح وبا شهامت باشیم وهیچ گل روی یی رادر نظر نگیریم ولی برای رسیدن به توافق کوچکترین نظریات واستدلال های منطقی را با حوصله وتحمل بشنویم وحرمت کنیم واین یگانه راه است، در غیر آن در هر تشکیل وپروسه نقش افراد مهم ، کلیدی، موًثر، صاحب صلاحیت واستحقاق وشایستگی به افرادتصادفی  ویا کسانی شاید از روی مجبوریت ویا بر حسب پلان تفویض وسپرده خواهد شد که هیچ کار با ارزش را انجام داده نتوانسته وهدف اولی واساسی مشترک ما در نتیجه ضربه می بیند ومسوولیت متوجه آنانی نیز میشود که میدان را خالی می گذارند.                                                                    

       بار دیگر از همه کادر ها وشخصیت های کلیدی خواهش میکنم که در باز شدن باب مذاکرات دوستانه، صریح ورفیقانهً دور از انتقام جوییها ونمایش قدرت ویا ضربه زدن وچت کردن رقبای که در حقیقت رفقای ما اند، فعال شوند ونقش اثر مند وسازندهً شان را درین پروسه ، در این اوضاع خاص وسر نوشت ساز ، با صداقت واحساس مسوولیت انجام دهند واز هر دوری در این موارد خود داری وپر هیز نمایند.   

 

   بنا ً باز هم خواهشمندم با حفظ نظریات ومواضع تان تا رسیدن به توافق، در همه جلسات اشتراک نمایید ونقش اثرمند ومفید تان را درامرسمت دهی بعدی و سالم  پروسه های مبارزه در کلیه بخشهای آن بصورت جدی وقاطع ایفا نمایید.                                                                                                              شاد وموفق باشید

 

 


February 19th, 2006


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها